Bugün 12 Kasım…
Bir zamanlar bir ses doğmuş bu topraklarda.
Sadece notaları değil, duyguları, zarafeti, asaleti de gelen bir ses…
O sesin adı Muazzez Abacıydı .
Ve kaderin cilvesine bakın ki;
Muazzez abacı’yı bugün, yani doğduğu gün kaybettik. 78 yaşına girdiği gün…
artık o aramızda değil.
Bazı iklimler vardır;
İnsanın ruhuna işler…
Ve bazı insanlar vardır;
Sadece yaşarken değil, sustuklarında da var olurlar.
O artık sustu…
Ama sessizliği bile, bir şarkı gibi yankılanıyor içimizde.
Geçen günlerde yazdığım “Bir Kalbin Ritimleri” başlıklı yazı,
kızı saba yoğun bakımda annesinin kulağına okumuş…
Belki o satırlar, son bir veda fısıltısı gibi,
bir kalbin son ritmine karıştı.
Ve kaderin cilvesine bakın ki;
Bugün, yani doğduğu gün , artık o aramızda değil.
Bugün, o kalp durdu.
Ama o ses, o benzersiz, titrek ama dimdik duran ses, hâlâ gökyüzünde yankılanıyor:
“Bir vurgun bu sevda…”
Bir Vurgun Gibi Gitti…
Muazzez Abacı sadece bir şarkıcı değildi;
O, Türk sanat müziğinin zarafetle yoğrulmuş olgun ve büyük kadınıydı.
Sahneye çıktığında salonun nefesi kesilirdi.
O, ışığın nereye vuracağını bile bilirdi.
Elini beline koyuşu bile bir sahne karizmasıydı.
Kim bilir…
Belki o sahnedeki “kabadayı havası”,
bir zamanlar iki kez evlendiği Hasan Heybetli'den biraz eksik kalmış…
Ama onunki tehdit değil;
kadınların vakarına dönüşmüş bir gururdu.
Bir dönemin tüm asaleti,
bir milletin duygusu onun sesinde toplanmıştı.
“Vurgun” derken, aslında hayatın kendisini söylüyordu.
O şarkı, onun kaderiydi.
Bir aşkın değil, bir ömrün vurgunuydu.
Bugün artık o sahne yok…
Spot ışıkları sönmüş, mikrofon sessiz,
ama gökyüzünde yeni bir nota duyuluyor:
Muazzez Abacı, kendi şarkısının içinde huzura kavuştu.
Assolistlerin Assolisti'ydi o.
Onun ölçülü, cümlesi zarifti.
Ne boyunda eğdi, ne hayatta.
Adında asalet, bakışında sanat vardı.
Bugün Türk Sanat Müziği sadece bir sessizlik değil,
kalbini kaybetti.
Ama eminim ki, o gökyüzünde yine o sesiyle söylüyor:
“Bir vurgun bu sevda…
Yürek yandı, kül oldu ama aşk ölmedi…”
Sonsuz bir saygı, derin bir hüzün ve bitmeyen bir sevgiyle…
Ruhun şad olsun Muazzez Abacı.
Sen artık sadece notalarda değil,
bir milletin içinde yaşıyorsun.