26 Eylül’de Yalova’da, oturduğu binanın 6. katındaki evinin balkonundan düşerek hayatını kaybeden Güllü’nün ani ölümü, sanat dünyasını ve sevenlerini derinden sarstı. Güllü; 9 yaşından beri sahnelerde olan, Anadolu’nun dört bir yanında sesiyle yankı uyandıran, halkın gönlünde taht kurmuş bir sanatçıydı. O, öyle biriydi ki; sahnede sadece şarkı söylemez, hikâye anlatır, hayatı paylaşır, insanların acılarına ve sevinçlerine ortak olurdu.
Ama ne yazık ki bu ülke, değerlerini yaşarken yeterince takdir etmeyen bir ülke. Güllü’nün ölümü bunu bir kez daha acı biçimde hatırlattı.
Ve bu acı kaybın hemen ardından Demet Akalın’ın yaptığı açıklama, maalesef yara üstüne tuz basmak gibi oldu.

 

“KIZCAĞIZ” VE EFSANELİK MESELESİ
Demet Akalın, Güllü’nün ölümünün ardından “Hiç bir samimiyetim yoktu kızcağızla ama yine de iyi bir sesti… Şimdi efsane olacak belki de tek istediği buydu” ifadelerini kullandı.
Bu sözleri okuduğumda içim cız etti. Çünkü bu ülkede, bir sanatçının efsane olması için ölmesi mi gerekiyor? Güllü zaten yıllardır efsaneydi. Bu halkın yüreğinde, sesinde, türküsünde çoktan yerini almıştı.
Üstelik 53 yaşındaki Demet Akalın’ın, 52 yaşında vefat eden bir sanatçıya “kızcağız” demesi, en hafif tabirle yakışıksızdı. Bu sadece bir kelime değil; bir bakış açısının, bir küçümsemenin ifadesiydi.
Ben Demet Akalın’ı İstanbul’a ilk geldiği günden beri tanırım. Güllü’yü ise ilk albümünü çıkardığı günden beri… O yıllarda Demet, gece kulüplerinde iç çamaşırı defileleri yaparken Güllü sahnelerde fırtına gibi esiyordu. Güllü, sesiyle, duruşuyla, karakteriyle zaten bir efsaneydi.


BİR SANATÇININ ARDINDAN
Bu açıklamalar belki Demet Akalın’ın farkında olmadan söylediği sözlerdir; belki gerçekten içtenlikle duygulandığını sanıyordur. Ama ne olursa olsun, bir sanatçının ardından söylenecek söz, saygının, zarafetin ve hakkını teslim etmenin sözüdür.
Güllü’nün ardından konuşulacak tek şey, onun muhteşem sesi, insanlara dokunan şarkıları ve yıllardır süregelen mücadelesidir. O mücadele, onu zaten efsane yapmıştı.
Ölümüyle değil, hayatıyla efsane olan bir sanatçıydı Güllü.
Bu ülkede bir sanatçıya “efsane” demek için mezar taşına bakmaya gerek yok. İnsanlar, hak ettikleri değeri yaşarken görmeli.

Güllü’nün ardından söylenecek en doğru cümle şudur:
O bir efsaneydi ve öyle de kalacak.
Ölüm, onun sanatını değil; onu küçümseyenlerin sözlerini küçülttü.
Güllü’nün anısı önünde saygıyla eğiliyorum…